2015-03-18 10:06
Δελτίο Τύπου
O Γιώργος Παπαδημητρίου ξεκίνησε το 2014 τη δημιουργία μιας σειράς έργων, η οποία εξελίσσεται και διαμορφώνεται διαρκώς. Το συγκεκριμένο project χωρίζεται σε τρία μέρη, το πρώτο σκέλος του οποίου προβλήθηκε σε ατομικό επίπεδο με τον τίτλο ‘Insanity’, ενώ στην Art Zone 42 Gallery παρουσιάζεται αυτή την περίοδο το δεύτερο μέρος του, το οποίο τιτλοφορείται ‘Saints & Sinners’.
Η έμπνευσή του αντλείται από την καθημερινότητα, τις εξελίξεις που συμβαίνουν τόσο σε πραγματικό, όσο και σε πνευματικό επίπεδο. Κατά κύριο λόγο οι δημιουργίες του εκφράζουν τη σχέση που έχει κάθε άνθρωπος με τους δαίμονές του. Κατά πόσο ο ίδιος καταφέρνει να ΄συζητά’ μαζί τους και κατά πόσο υπάρχουν στιγμές που ξεπερνούν τον ίδιο, καθιστώντας τον έρμαιο του εαυτού του. Στο σύνολό της, η δουλειά του Γιώργου Παπαδημητρίου επειδή ακριβώς είναι ειλικρινής, αποτελεί μια κατάθεση ψυχής. Πραγματεύεται φοβίες, ερωτήματα και ανεκπλήρωτες επιθυμίες. Οι παραστάσεις του δεν παρουσιάζονται ωραιοποιημένες, παρά έχουν σαν στόχο να προκαλέσουν έντονα συναισθήματα και ερεθίσματα μέσω των βιωμάτων των μελών του.
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η ιστορικός τέχνης Ήρα Παπαποστόλου για το έργο του: ‘’Η ζωγραφική του Γιώργου Παπαδημητρίου είναι βαθιά εξπρεσιονιστική και παράλληλα σχολιάζει με κριτικό πνεύμα την κοινωνία, τον άνθρωπο και τα πιστεύω του. Παιδιά με αντιασφυξιογόνες μάσκες που όμως εξακολουθούν να έχουν στο μυαλό τους το παιχνίδι, άνθρωποι που κραυγάζουν την αλήθεια τους κουβαλώντας ο καθένας τον δικό του σταυρό, άνθρωποι αμαρτωλοί που ζουν σ'αυτόν τον κόσμο, τον Παράδεισο και την Κόλαση, άνθρωποι φοβισμένοι και μοναχικοί, είναι μερικά από τα θέματα του ζωγράφου. Η πραγματικότητα παραμορφώνεται με σκοπό να εκφράσει τα συναισθήματα του ίδιου και των ηρώων του καθώς και την πολύ ιδιαίτερη εσωτερική οπτική του, ενώ οι φόρμες, οι έντονες πινελιές, το χρώμα και η υφή του υλικού συγκινούν το θεατή.’’
Η μοναξιά της μεγαλούπολης, η αμφιλεγόμενη έννοια της πίστης, η εξουσία στις σχέσεις, τα χαοτικά όνειρα κι η απανθρωπιά του πολέμου, εμπεριέχουν έναν κοινό παρονομαστή: Την παράνοια μιας κοινωνίας όπου «Άγιοι και Αμαρτωλοί» συνυπάρχουν και αλληλοεπιδρούν.